Eerlijk over bevallen..

Gepubliceerd op 6 april 2019 om 06:00

Tijdens de zwangerschap struin je waarschijnlijk het internet af en vraag je al je vriendinnen die al kinderen hebben naar hun ervaringen. De bevalling. Hoe begon het? Hoe voelde het en doet het echt zo’n zeer? Vandaag mijn eerlijke kijk op bevallen. Geen horror, geen spookverhalen, gewoon zoals het is, puur en rauw. 

Let wel, geen enkele bevalling is hetzelfde. Vanuit mijn ervaring kan ik alleen spreken over thuisbevallingen die gelukkig vlot en zonder al te veel ellende zijn verlopen.

Voortekenen..

Het einde van je zwangerschap is in beeld en het grote wachten is begonnen. Bij ieder krampje denk je, zou dit het zijn? Is dit het begin? Sorry dat ik dit moet zeggen, maar iedere bevalling begint anders. Er is geen; HET begin. De één heeft voorweeën, de ander heeft gelijk echte weeën, iedere bevalling is anders.

Verloskundige Roos: In 10% van de gevallen begint een bevalling met het breken van de vliezen en dus in 90% met weeën. Je kan al een tijdje voorweeën hebben zonder dat de bevalling is begonnen.

Je kan ook de sldijmprop verliezen, dit geeft tot mijn spijt ook geen garantie dat de bevalling is begonnen.

Voorweeën..

Deze kun je al hebben, weken voordat de bevalling begint. Het zijn harde buiken die heftiger, frequenter en pijnlijker kunnen worden naarmate de bevalling dichterbij komt. Kunnen, het hoeft dus helemaal niet. Niet iedereen heeft hier last van. Deze voorweeën kunnen soms zelfs enkele uren zeer regelmatig komen zonder dat de bevalling echt begonnen is. Daarna gaan ze weer over. Voorweeën duren vaak korter dan echte weeën en helaas, buiten dat ze erg vervelend zijn, zorgen ze niet voor ontsluiting.

Verloskundige Roos: Verloskundigen spreken van weeën wanneer deze regelmatig komen en zorgen voor veranderingen aan de baarmoedermond en/of ontsluiting. Wij houden richtlijnen aan maar iedere bevalling is echt anders. Ben je voor de 37de week zwanger en heb je (voor)weeën, bel dan altijd jouw verloskundige. Weeën die toenemen in kracht, intensiteit, duur en regelmatig komen en gaan na de 37ste week kunnen aangeven dat de bevalling is begonnen. Neem contact op met jouw verloskundige als jij haar nodig hebt of anders volgens de afspraken die jullie gemaakt hebben.

De slijmprop.

De slijmprop is een prop slijm (duh!) die de baarmoedermond afsluit. Deze kun je aan het eind van je zwangerschap verliezen. Ook dit zegt helaas weinig over wanneer de bevalling zal beginnen. Bij Joshua heb ik nooit een slijmprop gezien. Bij Julia ben ik er volgens mij wel vier verloren. Het kan zijn dat je bij de slijmprop ook een beetje bloed verliest, daar hoef je je geen zorgen over te maken tenzij het meer is dan een paar theelepels, dan is het wel belangrijk dat je aan de bel trekt!

Verloskundige Roos: De slijmprop verliezen zegt inderdaad niets over het starten van de bevalling. Soms verlies je de prop niet eens bewust maar komt hij tijdens de bevalling naar buiten of het is met zulke kleine beetjes gegaan dat je het niet hebt opgemerkt als de slijmprop. De slijmprop kan wat vermengd zijn met bloed.

Bloedverlies..

Gelukkig heb ik dit bij beide kindjes niet gehad, ik zou daar namelijk erg van schrikken! 

Verloskundige Roos: Wanneer je bloed verliest is het altijd zaak om jouw verloskundige te bellen. Maak een foto van het bloedverlies zodat je kan laten zien hoeveel het daadwerkelijk is. Oud bruin verlies wat vaak maar een klein beetje kan normaal zijn maar helderrood willen we graag meteen van jou weten. Dus ook als het minder is dan een paar theelepels, bloedverlies = bellen.

Het echte werk..

Oké, je bent echt begonnen. De weeën komen regelmatig of misschien zijn je vliezen gebroken. Het is in elk geval duidelijk dat je kindje bezig is om zich naar buiten te worstelen.

Weeën..

Buikweeën, rugweeën, beenweeën, weeënstorm, ontsluitingsweeën, persweeën. Je hoort en leest hier veel over. Ik kan er maar één zinnig ding over zeggen; FUCK wat doen ze zeer! De eerste niet hoor, dan denk je; Is dit het? Serieus? Lopen als die vrouwen op tv hier zo om te gillen? Dit is peanuts! Ik kan dit! Langzaam worden ze sterker, pijnlijker. Je raakt steeds meer in jezelf gekeerd, raakt je besef van tijd kwijt en bereid je voor op de komst van je kindje. Dat gaat eigenlijk vanzelf. Je voelt de weeën veranderen. Je merkt dat je lijf anders op de weeën gaat reageren en je voelt dat je steeds dichter bij HET moment komt.

Gebroken vliezen..

Bij Joshua braken mijn vliezen spontaan tegelijk met de eerste wee. Ik hoorde ze scheuren. Omdat ik ook gelijk “kramp” kreeg, was het voor mij toen duidelijk dat de bevalling begonnen was. Toch hoeft het niet zo te zijn dat je direct weeën krijgt nadat je vliezen zijn gebroken. Dat kan best nog even op zich laten wachten. Soms breken je vliezen trouwens helemaal niet en prikken ze die tijdens een wee door. Bij Julia heb ik best even getwijfeld of de bevalling nu echt begonnen was omdat mijn vliezen nog niet gebroken waren. Toen zijn ze bij 5 centimeter ontsluiting door de verloskundige doorgeprikt. 50 minuten later is Julia geboren!

Verloskundige Roos: Zoals hierboven beschreven hoeven de vliezen niet te breken, in 10% van de gevallen begint de bevalling met het breken van de vliezen. In de andere gevallen breken ze later of worden ze kunstmatig gebroken (dit doet geen pijn).

Wanneer je vliezen breken en je hebt (nog) geen weeën dan kijk je goed naar de kleur van het vruchtwater, soms helpt het om een beetje op te vangen in wit maandverbandje (check jouw kraampakket). Trek ook een witte onderbroek aan. Verloskundigen willen graag de kleur zien van het vruchtwater, verschonen hoeft ook niet want wij kunnen vaak ruiken of het vruchtwater is of niet.

Breken ’s nachts jouw vliezen en is het vruchtwater helder (of met witte vlokjes) dan hoef je niet meteen te bellen met jouw verloskundige (tenzij je anders hebt afgesproken natuurlijk). Je kan wachten tot de volgende ochtend. Is het een andere kleur (groen, bruin of rood) dan moet je gelijk bellen.

Overgeven..

Jup, ook dat gebeurd. Gelukkig niet bij iedereen maar bij Joshua heb ik de drie happen banaan die ik had gegeten er vol overgaven uitgegooid. Bij Julia werd ik op een gegeven moment ook misselijk, maar toen heb ik niet gespuugd. Ik had wel een emmer bij de hand voor het geval dat.

Verloskundige Roos: Door de kracht van de weeën of jouw enorme inspanning kan je gaan overgeven. Eet wat lichts tijdens de bevalling, heel zware of vette voeding verteer je vaak niet goed en kan zwaar op de maag liggen.

Je eigen wereld..

Je begint je af te zonderen. Je besef van tijd verdwijnt en het lijkt alsof de wereld stil staat. Tenminste, zo voelde dat voor mij. Je weet dat er mensen om je heen zijn, maar ik vergat ze. Ze deden er niet toe. Ik was druk met mijzelf, met de pijn en met mijn kindje. Die eigen wereld, de bubbel waar je in terecht komt, dat was voor mij een veilige plek. Ik voelde me sterk, krachtig en ik was absoluut niet bang! Hoewel ik HEEL slecht met buikkramp om kan gaan, kon ik dit vanuit mijn bubbel prima handelen. Met prima bedoel ik; geen paniek en met een bepaalde rust. Ik heb geschreeuwd, bij beide bevallingen. Dat gebeurde gewoon. Het was een uiting van frustratie denk ik. Hoewel ik mij sterk voelde, voelde ik ook een bepaalde mate van onmacht. Pijn die ECHT pijn doet, ongeduld, spanning. Ik vond dat geschreeuw altijd overdreven, ik ging dat echt niet doen! Maar ik deed het wel. Het ging vanzelf en ik had het nodig. Het luchtte op. Het was geen gegil, het waren echt pure oer kreten.

Verloskundige Roos: Iedereen reageert anders tijdens een bevalling, weet dat alles normaal is en dat wij er graag voor jou en jouw partner zijn om jullie er doorheen te coachen. You can do this!

TDe bevalling..

Eindelijk, je mag gaan persen! Waarschijnlijk heb je al aan je lijf gemerkt dat het daar tijd voor is. De weeën voelen anders, je voelt een druk van onderen en je buik trekt samen.

Verloskundige Roos: 10 cm ontsluiting betekent niet altijd dat je al persdrang ervaart. Soms heeft jouw lichaam nog iets langer de tijd nodig om echt die krachtige persweeën te ervaren. Geef jouw lichaam de tijd en vertrouw erop dat het goed komt. Wist je dat je kan bevallen in verschillende houdingen? Zoals op handen en knieën, in bad of op de baarkruk? Kies jouw eigen houding, beval zoals jij dat prettig vindt. Meer daarover lees je hier!

Persen..

Man, wat een opluchting! Vrouwen ervaren dit gedeelte van de bevalling heel verschillend. Pijnlijk, brandend. Ik heb dat niet zo ervaren. Bij Joshua en Julia beide niet. Bij Julia heb ik de bevalling zelf af mogen maken. Dat branderige gevoel heb ik nooit gehad. Ook niet toen het hoofdje stond. Ik had echt pijn van de weeën, niet van de geboorte.

Verloskundige Roos: Ook dit is bij iedereen anders. Wanneer het jou lukt probeer je over te geven, te ontspannen tussen de weeën door en te doen wat jouw lichaam jou aangeeft.

Poepen..

Oo wat was ik hier tijdens de geboorte van Joshua bang voor! Na iedere perswee keek ik snel het bad rond of ik niet gepoept had. Het leek me vreselijk! Uiteindelijk is Joshua op bed geboren en heb ik wel een beetje gepoept. Niemand die daar raar over deed, gelukkig! Ik vond het namelijk wel echt een dingetje. Bij Julia gebeurde het overigens niet. Ik was er ook helemaal niet mee bezig, heb er niet over nagedacht. Het is goed om te weten dat het heel erg veel gebeurd en dat het niets is om je voor te schamen, het hoort er bij.

Verloskundige Roos: In principe poept iedereen tijdens de bevalling en dit is ook nodig en normaal. Het hoofdje komt door jouw vagina en daardoor langs het rectum waar ontlasting zich ophoopt totdat het voldoende is om naar het toilet te gaan. Het hoofdje duwt alles aan de kant om ruimte te maken en wanneer er ontlasting in het rectum zit dan duwt het hoofdje dit er ook uit. Het is juist heel belangrijk dat dit gebeurt, het creëert ruimte.

De geboorte..

Nog één keer geef je alles wat je hebt en daar is hij of zij dan, je kindje! Die eerste kennismaking is bizar, onwerkelijk! Je zit in een roes van emoties en ineens ben je moeder. Ineens, zo voelde het voor mij. Ineens was mijn kindje er!

Scheuren..

Helaas gebeurd het. Misschien omdat het net te snel gaat, of omdat je kindje er niet zo lekker voor licht ligt. Het gebeurt veel. Ik ben bij beide kindjes gescheurd, maar voelde dit niet. Daarmee bedoel ik dat ik het niet voelde scheuren. Daarna is helaas een ander verhaal. Sommige scheurtjes genezen prima zelf, andere moeten worden gehecht. Één troost, een scheur geneest vaak netter dan een knip.

Verloskundige Roos: Er zijn verschillende redenen voor inscheuren maar er zijn ook dingen die een positieve invloed hebben op het perineum (de huid tussen vagina en anus. Wanneer je perst op gevoel, luistert naar jouw gevoel en lichaam en niet op jouw rug bevalt heeft dit een positieve invloed op het oprekken van het perineum en het creëren van zoveel mogelijk ruimte.

Van Deursen, S. (2012). Spontaan persen: ‘’Een techniek uit het verleden, must voor het heden.’’ Tijdschrift voor Vroedvrouwen, 18(6), 386-392.

Knippen..

Bij Joshua ben ik geknipt omdat er haast was om hem geboren te laten worden. Zijn hartslag zakte namelijk weg. Tijdens een wee ben ik verdoofd. Ik heb de verdoving niet gevoeld terwijl ik echt een hekel heb aan naalden en prikken. Het knippen heb ik ook niet gevoeld maar ik vond het wel heel naar dat het moest.

Verloskundige Roos: Foetale Nood, of een negatieve verandering in de conditie van het kindje kan een reden zijn voor een knip.

Dörr, P.J., Khouw, V.M., Jacquemyn, Y., & Nijhuis, J.G. (2010). Obstetrische interventies. Amsterdam: Reed Business.

Ander medisch ingrijpen..

Om verschillende redenen kan het nodig zijn om in te grijpen tijdens de bevalling. Dit kan op verschillend manieren, bijvoorbeeld door een vacuümpomp in te zetten. Ik kan hier niets over zeggen vanuit eigen ervaring, ik kan alleen zeggen; laat het over je heen komen. Natuurlijk zit je er niet op te wachten, ik had de geboorte van Joshua ook liever anders gezien, maar de veiligheid van jou en je kindje gaat voor alles!

Na de bevalling..

Je hebt het geflikt! Je hebt zojuist het allermooiste kindje dat je ooit hebt gezien op de wereld gezet. Het grote genieten kan beginnen! Het is eindelijk allemaal achter de rug. Toch?

De placenta..

Dacht je dat je klaar was nu je je kindje in je armen hebt? Helaas. Je mag ook de placenta er nog even uit persen. En om die eruit te krijgen, gaan de weeën ook nog even door. Gelukkig niet zo heftig als eerst, maar toch.

Verloskundige Roos: Na de bevalling volgt de placenta, het is niet gezegd dat je hiervoor ook nog actief voor hoeft te persen. Vaak voel je een kramperig gevoel in jouw buik wat een teken kan zijn dat de placenta los ligt en dat jouw lichaam het probeert naar buiten te duwen. Soms helpt het om even actief mee te persen. Het is een zacht, flexibel geheel zo’n placenta, het lucht vaak op dat hij eruit is maar men ervaart het vaker niet als pijnlijk.

Hechten..

Bij beide kindjes ben ik ook gehecht. Dat vond ik wel echt heel naar! Van de paar hechtingen bij Julia heb ik geen last gehad, bij de hechtingen na de knip wel. Het hechten op zich vond ik al wel vervelend, die venijnige steekjes daar onder nadat je er net een heel kind doorheen hebt gedrukt had ik wel over willen slaan! Naarmate de wondjes heelde en de hechting los gingen laten, ging het jeuken! Nee, dit stukje hadden ze over mogen slaan.

Verloskundige Roos: Bijna altijd wordt er vooraf aan het hechten verdoving geplaatst. Het is een belangrijke klus voor het herstel maar het is allerminst prettig en kan ook pijnlijk zijn ondanks de verdoving.

Naweeën..

Een wolk van een baby en een bloederige placenta, nu is je buik echt leeg. Toch betekend dat niet perse dat de weeën ook over zijn. Naweeeën zorgen ervoor dat je baarmoeder weer krimpt. Bij Joshua heb ik hier gelukkig geen last van gehad, maar bij Julia wel. Dat kan ook wel kloppen want je schijnt hier meer last van te hebben naarmate je vaker bent bevalen.

Verloskundige Roos: Naweeën zijn er inderdaad ook met een reden, ze laten de baarmoeder krimpen en daarmee vermindert het bloedverlies. Naweeën kunnen onder invloed van de borstvoeding heftiger zijn, tijdens de borstvoeding komt er een hormoon vrij wat het samentrekken van de baarmoeder bevordert. Een mooi en belangrijk voordeel van het geven van borstvoeding.

Bloed..

Ik vind maandverband echt helemaal niets, maar na een bevalling ontkom je er niet aan. Deze fantastische kraamverbanden zijn zo dik als een luier en de eerste dagen mag je er zelf twee van in je onderbroek stoppen! Als je er dan ook nog een icepack bij stopt om de zwelling van de knip tegen de gaan, dan kan je je misschien voorstellen hoe je erbij loopt. Dacht je dat je aan het eind van je zwangerschap waggelde? Trust me, dat was nog niets! Die bloeding kan trouwens wel even aanhouden en je kunt echt hele stolsels verliezen. En nog leuker, als je denkt dat het bijna over is, dan wordt het eerst weer erger.

Verloskundige Roos: Tot mijn spijt is niets wat het lijkt. Soms ervaren we en lijkt het veel bloedverlies maar het gaat erom wat acceptabel is en wat niet.

Hiervoor spreek je richtlijnen af met jouw kraamverzorgende en verloskundige. Ook over het verliezen van stolsels, je kan zelfs een stolsel ter grootte van jouw vuist verliezen, 1 is heel normaal.

Stuwing..

Of je nu wel of geen borstvoeding wilt gaan geven, je krijgt te maken met stuwing. Je borsten doen na de geboorte namelijk waar ze voor bedoeld zijn, namelijk melk maken. Stuwing kan behoorlijk vervelend zijn en zelfs pijnlijk. Als je borstvoeding geeft is het belangrijk aan de vraag van je kindje te voldoen en bijvoorbeeld niet te gaan kolven omdat je last hebt, zo kun je namelijk al heel snel overproductie creëeren. Wil je geen borstvoeding geven, dan kun je je borsten koelen en er koolbladeren op doen.

Verloskundige Roos: Stuwing komt bijna altijd voor, zowel bij borstvoeding als kunstvoeding. Jouw kraamverzorgende in overleg met jouw verloskundige weten het beste wat je kan doen qua aantal voedingen, voeden op verzoek en/of kolven.

Wanneer zij extra professionele ondersteuning nodig hebben roepen zij de hulp van een lactatiekundige in. Ga niet zelf experimenteren met borstvoeding maar vraag oma advies. Koelen en koolbladeren zijn ook tijdens het geven van borstvoeding goede tips (na de voeding).

Vermoeidheid..

Niet zo gek natuurlijk. Je hebt net een topprestatie geleverd! Geef toe aan je vermoeidheid en laat je lekker verwennen. Loop jezelf niet voorbij, dat staar he herstel alleen maar in de weg.

Genieten!

Dat is natuurlijk het allerbelangrijkst! Zwanger zijn en bevallen zijn topsport. Nu is het tijd om te genieten van jouw prachtige kindje.
Bevallen is, ondanks de pijn, het bloed en de onmacht, het mooiste dat er is. Het geeft je het mooiste geschenk op aarde, een kindje. Bevallen doet zeer, en toch zou ik het zo nog tien keer over doen. Je voelt je zo machteloos en sterk tegelijk!

Verloskundige Roos: Denk om jezelf, neem zoveel mogelijk rust, accepteer hulp en vraag ook actief om hulp. Je bent niet de enige, heel veel mensen hebben dit proces meegemaakt en niemand moet dit alleen doen. We zijn er voor elkaar en dit gaat je alleen maar helpen bij het herstel en het opbouwen van de band met jullie kindje.

Ben je benieuwd naar mijn bevallingsverhalen? Hier lees je mijn blog over de geboorte van Joshua, en hier de blog over de geboorte van Julia.

Liefs Roos

Verloskundige @BeBoldandBeautiful

 


Reactie plaatsen

Reacties

Lifestyle Mommy's ~ Linda
5 jaar geleden

Dit artikel omschrijft echt alles en ik vind het dan ook een zeer nuttig artikel. Ik vond mijn tweelingbevalling echt meevallen en ben op natuurlijke wijze bevallen. Waar ik het meest last van had waren inderdaad de hechtingen naderhand hihi.