Lieve L..

Lieve L,
Jou in mijn armen houden heb ik nooit mogen doen en dat is wat ik misschien het meeste ga missen. Het is zo oneerlijk, wat had ik het je gegund om door de bossen te lopen, in de grootste plassen te springen, de zon op je rug voelen schijnen, de geur van lekker eten te ruiken en de mooie natuur te bewonderen in al die verschillende landen. Wat hebben wij ernaar uit gekeken om je dit allemaal te laten ontdekken. Want hoe kort je ook bij mij was, we hadden al veel plannen met jou.

Toen kwam onze tweede babydate, Ik was toen 10 weken zwanger van jou. Ik was vooral ongerust. Eigenlijk was ik al vanaf het begin ongerust, te bang om je te moeten afgeven want oh mijn kleine meid wat heb ik jou gewild. Daar heb ik spijt van. Waarom heb ik niet durven genieten van ieder moment dat je in mijn buik aan het groeien was? Ging ik je hartje horen kloppen? Was je gegroeid? Maar we zagen het snel, je hartje knipperde en je was mooi gegroeid tot een mooie baby, een echte baby! Papa en ik keken elkaar wat verwonderd aan. Je was een echt klein mensje geworden en je bewoog al heen en weer met je armen. Ik besef nog meer dan ooit dat het echt een wonder is dat een baby zo kan groeien in de buik van zijn of haar mama.

De gynaecoloog keek in plaats van verwonderd eerder bezorgd. Ze had hygroma colli gevonden. Een zwelling van 5,5mm op je nek, dat wijst op een afwijking. Vanaf dat moment werden we geleefd, van de ene dokter naar de andere. Ik ben goed in namen onthouden maar geloof me, ik weet van geen enkele arts zijn naam meer, hun gezichten wel.

Wat een medeleven kregen wij en we werden goed opgevangen. Ik begon stilaan afscheid van jou te nemen. Wat is het zalig dat je nog 10 dagen bij ons was, lekker warm in mijn buik. Ik ben zo blij dat je mijn 28ste verjaardag hebt meegevierd! Nou ja, we hebben dat uiteraard niet groots gevierd, maar wat was ik die dag dankbaar dat ik nog even mama kon zijn.

Plots voelt het nog lang voor we jou moeten laten gaan. Er staat nog een echo gepland om een mooie herinnering aan jou te hebben. Ik hoop stiekem dat je al hebt opgegeven zodat wij dit niet voor jou moeten doen.
We hebben weer een lang gesprek met de genetisch arts over hoe ik in godsnaam afscheid van jou moet nemen. Jij, die zo gewenst was, jij die plots als een wonder kwam.

Babydate nummer 4 is aangebroken. Wat zie je er perfect uit zo op beeld ondanks al je afwijkingen. Je hartje horen we nog kloppen, niet meer zo intens en zo regelmatig maar het klopt en hier neemt papa nog een opname van. Die opname ken ik inmiddels van binnen en buiten.

Dan is het plots zo snel donderdag. Ik ben nog net geen 14 weken zwanger van jou en vandaag moeten wij afscheid van jou nemen. Ik kan mijn tranen niet bedwingen terwijl ik word klaargemaakt door de artsen. De artsen/verpleegkundige die één voor één zo begripvol met ons omgingen.

Het moment dat ik wakker word, de eerste gedachten die in mij opkomt is: 'ik ben geen mama meer'. De doos zakdoeken lag al klaar op mijn buik.

Lieve schat, we zijn vanaf dit moment lichamelijk niet meer samen maar in mijn hart ben je er nog. Je bent nog zo aanwezig. Ik zou er zo alles voor over hebben om je op een dag gezond en wel terug te kunnen halen om te genieten van ons gezin zoals we gepland hadden. Klaar om je te ontvangen op de wereld! Je zou onmiddellijk een strik hebben gekregen want daar keek ik naar uit. Ik zou je vol gesmeerd hebben met Mustela crème. Je zou papa eindelijk ontmoet hebben! Ik heb nu meer dan ooit het besef wat voor een fantastische papa jij hebt! Hij zou weleens gezucht hebben wanneer we thuis iets zouden zijn vergeten, maar daarna is dat onmiddellijk vergeten en zou hij jou aan het lachen brengen.

De autoritten zijn het leukst met je papa. Wat zouden we gelachen hebben met zijn drieën onderweg. Maar als je ooit verdriet zou hebben gehad, heeft jou papa ook de beste schouder om op uit te huilen.

Lieve L, waar je nu bent weet ik niet maar als je kan, kom je dan even meerijden in de auto? Wil je dan 's ochtends mee aan de ontbijttafel zitten? Wil je komen spelen met je nichtjes in de tuin? Wil je van Mokie haar lekkere eten komen meegenieten? Kom je in onze armen liggen?

Ik hou van jou! Mama