Opvoeding en pesten..

Gepubliceerd op 2 februari 2019 om 06:00

Van de week las ik een artikel in de Trouw van een vader die zijn zoons leert voor zichzelf op te komen en ook terug te slaan als er geslagen wordt. Het artikel zette me aan het denken, hoe sta ik hier eigenlijk in?

Mijn vader zei altijd; de eerste tik is een daalder waard. Mijn ouders leerde ons ook om voor onszelf op te komen en van ons af te bijten. Ik ben gelukkig nooit echt gepest, maar was ook wel eens het mikpunt van pesterijen. Zo kreeg ik op de lagere school de ballen uit de computermuis naar mijn hoofd gegooid en ben ik ook wel eens opgewacht en van mijn fiets getrokken. Dit waren incidenten, gelukkig geen dagelijkse gebeurtenissen. Toch deed ik niets terug al werd mij dat wel geleerd. Het was ook niet zo dat andere kinderen of leerkrachten voor de gepeste kinderen opkwamen. Iedereen was bang voor de pestkop, ja, ook de leerkrachten.

Mijn kindjes..

Vooral als ik naar Joshua kijk denk ik soms; kom op jochie, van je afbijten! Joshua heeft een heel zacht karakter. Hij laat bijvoorbeeld ook zijn speelgoed afpakken door andere kindjes. Hij doet dat zelf niet, hij probeerde het alleen soms bij Julia. Als ik zie gebeuren dat een kindje zijn speelgoed afpakt, dan probeer ik niet gelijk in te grijpen maar tegen hem te zeggen dat hij dat niet goed hoeft te vinden en dat hij daarmee aan het spelen was. Meestal kijkt hij alleen een beetje sip en laat het erbij. In dat geval pak ik hem bij de hand en gaan we samen het speelgoed terug pakken. Ik zeg dan zoiets als; daar was Joshua mee aan het spelen, misschien kunnen jullie er samen mee spelen? Ik pak het speelgoed dan wel af en geef het terug aan Joshua. Als Joshua iets afpakt van Julia doe ik hetzelfde. Ik zeg dan eerst dat Julia ermee aan het spelen was en dat hij het terug moet geven. Doet hij dat niet, dan pak ik zijn handje en gaan we het samen terug geven.

Julia is (nu al) een gehaaide tante. Ze probeert nu al dingen van Joshua af te pakken (wat hij dan weer niet accepteert, gelukkig) en laat ook niet zomaar haar eigen speeltjes afpakken. Ik ben blij dat te zien! Ik hoop dat de kinderen daarin van elkaar kunnen leren.

Pesten..

Pesten is iets waar ik heel boos om word. Ik vind het dan ook belangrijk dat mijn kinderen weten dat ik dit HEEL erg afkeur. Ik vind het ook belangrijk mijn kinderen te leren dat zij hierin een keuze hebben. Pesten is niet iets waar iemand om vraagt, dat is iets wat iemand overkomt. Ieder kind heeft daarin keuzes. Je kunt pesten, of voor iemand opkomen. Wat mij betreft is dat het enige. Niets doen is ook pesten. Ik wil mijn kinderen leren dat zij voor een ander op moeten komen. En toch moeten ze daardoor niet zelf het mikpunt van pesterijen worden. Ik hoop dat ik ze kan leren dat je met je mond heel machtig kunt zijn. Dat je door de juiste dingen te zeggen, situaties kunt veranderen. Dat is natuurlijk een leerproces, maar wel één waar ik tijd en energie in wil steken. 

Als mijn kind gepest wordt, dan hoop ik dat ze van zich afbijten. Pak iemand maar terug, laat maar voelen dat het niet leuk is. Hierin kies ik vast en zeker de “niet pedagogisch verantwoorde” weg, maar ik ben hier voor mijn kinderen en ik wil dat zij weerbaar zijn, dat zij zich gesteund voelen en voor zichzelf op durven komen. Niet alleen als kind, maar ook als ze later groot zijn.

Slaan..

Slaan keur ik niet goed. Wat mij betreft is daar namelijk nooit een goede reden voor. Ik zal mijn kinderen ook leren om nooit de eerste klap uit te delen, maar van mij mogen ze wel terug slaan, en dan liever nog iets harder dan dat zij geslagen zijn. Pedagogisch verantwoord? Nee, vast niet. Effectief hopelijk wel! Laat ze maar van zich afbijten, ik zal het toejuichen. Ze hoeven zich niet op de kop te laten zitten door een ander en als een mak schaap alles te ondergaan. Ze hoeven niet te klikken bij de juf want eerlijk, wat helpt dat? Zorgt dat er niet alleen maar voor dat ze ook nog de stempel klikspaan krijgen? Laat ze het zelf maar oplossen. Kom maar voor jezelf op en laat maar zien wie je bent!

Hoe denk jij over de opvoeding met betrekking tot pesten? Let me know!


Reactie plaatsen

Reacties

Manuela
5 jaar geleden

Precies mijn gedachte!

Girls-Things
5 jaar geleden

Ik vind pesten ook verschrikkelijk. Ik heb nu nog geen kinderen, maar zou ze dat leren. Pesten mag niet!

Deborah
5 jaar geleden

Ik sluit mij aan bij je gedachte. Zoonlief hebben we ook zo'n beetje op deze manier opgevoed.

Als ik zie hoe de boys onderling met elkaar omgaan, dat had ik als kind echt niet tof gevonden. Maar dit zijn dan vrienden en kunnen een hoop van elkaar hebben. Echt pesten zou ik niet waarderen en wordt bij ons ook niet geaccepteerd.

nicole orriens
5 jaar geleden

Pesten is niet oké. Heel simpel. En van mijn kinderen hoorde ik dat de op school aangeleerde techniek van 'Stop hou op,' totaal niet werkt. Een keer een duw teruggeven schijnt inderdaad beter te werken.

Natalie
5 jaar geleden

Ik ben helemaal akkoord, maar kan me ook best inbeelden dat het niet altijd gemakkelijk is om te leren van je af te bijten!

Nadia
5 jaar geleden

Ik wil mijn zoon niet betrappen op pesten, dan is hij nog niet jarig... Maaaar, als hij gepest wordt, mag hij zeker van zicht afbijten en/of terug slaan.

bianca van den berg
5 jaar geleden

Helemaal mee eens.

Renata Feyen
5 jaar geleden

Slaan is inderdaad nooit ok, maar pesten ook niet uiteraard - ik ben als kind ook gepest omdat ik een zacht karakter had - heb het daar wel lang moeilijk mee gehad - maar het heeft me wel sterker gemaakt :)

Juliette - Strongbody.nl
5 jaar geleden

Pesten is echt een grote NO NO en ik vind het belangrijk dat de kinderen voor zich zelf kunnen op komen. Al moet ik zeggen dat het echt per karakter verschilt. Bij de ene is het opkomen voor zichzelf heel natuurlijk en bij de ander kost het enorm veel kracht.

Angela
5 jaar geleden

Herkenbaar. Ik ben het geheel met je eens. Mooi omschreven.

Balou
5 jaar geleden

Mee eens! Voor jezelf opkomen is heel belangrijk!

skincarebynaomi
5 jaar geleden

Helemaal met je eens! Mooi geschreven.