Als je zwangerschap ineens medisch wordt..

Gepubliceerd op 14 juni 2018 om 11:30

Tja, daar sta je dan met je mooie bevalplan. Thuis bevallen in bad, hoe geromantiseerd wil je het hebben. En dan beslist je kindje ineens dat ze zich rustig gaat houden. Veel rustiger dan je gewend bent. Dan zit je ineens in het ziekenhuis en nemen ze de begeleiding over. Ik vertel je hoe het nu verder gaat.

Vrijdag 8 juni, wat een drukte in mijn buik! De theatershow gaat heel de avond door en ik vraag me even af of ik morgen niet een paar gekneusde ribben zal hebben. Gelukkig laat de kleine meid me die nacht wel lekker rustig slapen.

zaterdag 9 juni, de kleine meid slaapt nog als ik wakker wordt. Normaal begint ze gelijk te trappelen als ik mijn ogen open doe. Nu niet. Dat kan natuurlijk, ze zal wel moe zijn van haar optreden de avond ervoor. 

Ook de rest van de ochtend blijft ze rustig. Zelfs als ik contact met haar zoek komt er maar minimale reactie. Dat ben ik niet van haar gewend. Ik besluit het even aan te kijken en op mijn zij te gaan liggen maar ook dat haalt weinig uit. Ik voel haar wel, maar veel minder krachtig dan ik gewend ben. Dan maar even de stofzuiger pakken, misschien dat ze wakker wordt als ik een beetje in beweging kom. Wederom gebeurd er weinig. Ik vind het gek. Mijn kleine druktemaker is veel te stil naar mijn zin. 

Om 13:00 uur besluit ik de verloskundige te bellen. Ze verteld me dat ze wil komen om even naar het hartje te luisteren, maar dat ze me dan ook direct door zal sturen naar het ziekenhuis voor een consult minder lever waarbij dan een ctg gemaakt zal worden. Ik mag het ook nog een uurtje aankijken en straks terug bellen als ik dat wil. Ik vertel haar dat ik alle trucjes die ik ken om de kleine in beweging te brengen al gedaan heb, en vraag haar toch te komen. Ze is er binnen een half uur.

Het hartje van de kleine klinkt gelukkig goed! Maar ook tijdens het luisteren blijft ze rustig liggen, weer iets dat ik niet van haar herken. Normaal moeten ze echt met het apparaatje achter haar aan omdat ze zo beweeglijk is. Er wordt contact opgenomen met het ziekenhuis en we mogen direct komen.

Eenmaal in het ziekenhuis worden we direct naar een mooie kamer gebracht en word ik aangesloten aan het ctg apparaat. Mijn bloeddruk en temperatuur worden gemeten en die zijn beide goed. Er worden allemaal vragen gesteld over bloedverlies, vochtverlies en buikpijn. Ik heb geen van het allen. Ik voel me eigenlijk prima, alleen mijn kindje is veel rustiger dan normaal.

Na een half uur aan het ctg te hebben gelegen komt er een arts bij ons. Het ctg ziet er goed uit maar ze zien inderdaad wel een rustige baby. Wel zijn er met behoorlijke regelmaat harde buiken te zien maar dat zegt niet echt iets. Ze willen ook nog graag een echo maken om te kijken of ze daar bewegingen op kunnen waarnemen.

Op de echo is, weliswaar minimaal, maar gelukkig ook wel iets van beweging te zien. Het hartje klopt nog steeds mooi en stevig, er is voldoende vruchtwater en ook de placenta lijkt er goed uit te zien. Al met al allemaal goede berichten dus.

We mogen naar huis met de mededeling dat als er de volgende dag nog weinig activiteit is, dat we nogmaals terug moeten komen voor een ctg. De kleine meid houdt zich ook de rest van de dag en avond opvallend rustig. 

De volgende ochtend is er helaas geen verandering. Bij het wakker worden is de kleine weer stil dus ik besluit direct op mijn linker zij te gaan liggen om te zien wat er gebeurd. Weinig. Ik kijk het weer een paar uur aan maar besluit om 10:30 uur toch het ziekenhuis te bellen. We mogen om 11:30 uur komen.

In het ziekenhuis weer aan het ctg en weer afwachten. Wederom is deze goed, maar is de kleine inderdaad rustig. Ook wordt er weer een echo gemaakt. Ook op deze echo zijn geen gekke dingen te zien, alles is goed, maar inderdaad minimale beweging. Er wordt overleg gepleegd met de gynaecoloog en er wordt zelfs gesproken over de optie om te gaan inleiden. Dat is best even een domper. We krijgen een uitnodiging voor een ctg de volgende dag. Deze wordt dan gemaakt op de poli en er zal dan weer overleg gepleegd worden met de gynaecoloog.

Maandag 11 juni melden wij ons om 13:15 uur op de poli verloskunde. Pff, je kunt echt beter in het weekend naar het ziekenhuis moeten! Toen kreeg in een mooie kamer, nu zat ik op een houten bankje te wachten op mijn beurt. Het liep natuurlijk allemaal ook nogal uit, dus ruim een half uur later dan de bedoeling lag ik eindelijk aan het ctg. Ik moest uiteindelijk ook nog 20 minuten langer aan het ctg blijven liggen omdat er te weinig beweging waargenomen werd. Gelukkig liet de kleine zich in die laatste 20 minuten nog wel een paar keer zien. Uiteindelijk werd het ctg dus goedgekeurd.

Er werd ook nog een inwendig onderzoek gedaan om een compleet beeld van de situatie te krijgen. Ik bleek al 1 centimeter ontsluiting te hebben dus die heb ik alvast in de pocket!

De gynaecoloog wilde graag een echo maken om te kijken hoe de bloedtoevoer naar de kleine meid was. We moesten dus weer terug de wachtkamer in, want deze echo zou even tussendoor gemaakt worden. 

Uiteindelijk mocht ik na 45 minuten op het houten bankje eindelijk komen voor de echo. Daar was ook de verloskundige die ons de dag ervoor te woord had gestaan. Toch fijn om een “bekend” gezicht te zien.

Er werd gekeken naar de bloedtoevoer naar het hoofdje, en de doorbloeding van de navelstreng. De uitslag zouden we van de gynaecoloog krijgen dus, hup, weer de wachtkamer in.

Na weer bijna een uur wachten kwam de gynaecoloog ons halen. Er werd ons verteld dat, omdat er al 3 dagen minder leven gevoeld werd, de begeleiding van de zwangerschap nu echt door het ziekenhuis overgenomen werd. Ze konden geen aanwijsbare reden vinden waarom dit het geval was, maar ze wilde geen risico’s nemen. We moesten dan ook de volgende dag weer terug komen om nog een ctg te laten maken. Ook zou de situatie besproken worden in het team overleg en weer werd ook gezegd dat we er rekening mee moesten houden dat als er niets zou veranderen, dat ze zouden gaan inleiden.

Onderweg naar huis heb ik wel even een paar tranen gelaten. Ik had echt het gevoel dat ik niets meer te vertellen had en zag mijn hele bevalplan in rook opgaan. Ik had de gynaecoloog gevraagd naar de mogelijkheid om in het ziekenhuis in bad te bevallen, maar die mogelijkheid werd direct van tafel geveegd. In het ziekenhuis hebben ze geen bevalbaden en ook het meenemen van mijn eigen bevalbad was wat haar betreft geen optie omdat ze de kleine continu aan het ctg wilde houden.

Die avond kwam de kleine gelukkig weer lekker tot leven en voelde ik weer mijn actieve meisje zoals ik van haar gewend ben. Een enorme opluchting dus! 

Ook de ctg in het ziekhuis de volgende dag was een stuk actiever dus ik was blij dat ik de gynaecoloog, een andere als de dag ervoor, kon vertellen dat mijn meisje weer lekker van zich liet horen. Ze wilde nog wel even een echo maken maar ook die zag er goed uit.

In de nabespreking vertelde ze dat ze blij was dat er weer lekker veel beweging in de kleine zit, maar dat ze wel over een paar dagen nog een echo wilde maken om nogmaals naar de bloedtoevoer naar het hoofdje van de kleine te kijken. Als dit allemaal goed was, mochten we terug naar de begeleiding van de verloskundige. Goed nieuws natuurlijk, maar wij wilde graag weten waarom er nogmaals naar de bloedtoevoer gekeken moest worden? De gynaecoloog vertelde ons dat op de echo de dag ervoor gezien was dat de bloedtoevoer naar het hoofdje van de kleine mogelijk niet helemaal optimaal was. Daar was ons de dag ervoor niets over verteld! Ik schrok dus in de eerste instantie behoorlijk. Ik bedoel, bloed naar haar hoofdje lijkt me nogal essentieel!

De gynaecoloog legde ons uit dat de meting een moeilijke meting is om te doen en dat het dus ook een foute meting geweest kan zijn. Verder vertelde ze dat er dan vaak ook een groeiachterstand en verminderde doorbloeding van de navelstreng gezien wordt en dat was beide niet aan de orde. Daarbij was de bloedtoevoer naar het hoofdje wat laag, maar nog wel binnen de norm.

Voor nu gaan we er dus maar vanuit dat het een foutieve meting geweest is gezien er verder geen rare dingen gezien zijn.

De echo is vandaag om 14:00 uur, en daarna horen we dus meer.

Ik hou jullie op de hoogte!


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.